"Utożsamili się z szarańczą, opisaną w Apokalipsie"

Proroctwa "Strażnicy" straciły swą moc, bo żadne do tej pory nie sprawdziło się. Pokolenie, które miało pamiętać rok 1914, już prawie się wykruszyło. Nieliczni tylko [z tego pokolenia] pozostali na świecie, ale i oni prędko odejdą. [Brooklyn odszedł już od dotychczasowej nauki o "tym pokoleniu", które miało doczekać Armagedonu; por. "Strażnica" 21/ 1995, s. 10-21, 31]. Proroctwa o wielkim ucisku, też się nie spełniły. Tylko ostrzeżenie Pana Jezusa jest zawsze aktualne: "Strzeżcie się, żeby was kto nie zwiódł" (Mt 24, 4).

Organizacja świadków Jehowy cieszy się obfitymi łowami dzięki obietnicy bliskiego raju na ziemi, jaki według nich ma niebawem nastąpić. Wiele ludzi żali się, że ze świadkami Jehowy trudno współżyć w blokach, w domach spokojnej starości, a to dlatego, że oni wykorzystują każdą sposobność do nauczania, aż do znudzenia. Trzeba wiedzieć, że są to instrukcje odgórne, płynące z Brooklynu.

W jednym z numerów "Strażnicy" ["Strażnica" 7/1989, 18-19], świadkowie Jehowy utożsamili się z szarańczą opisaną w Apokalipsie, która szkodziła ludziom. Toteż nic dziwnego, że starają się oni zniszczyć wszystko, co jest w człowieku szlachetnego. Wszczepiają w serca swych członków nienawiść do całego chrześcijaństwa, a nie tylko do Kościoła katolickiego. Wszystkie wyznania chrześcijańskie określają słowem "Wielki Babilon" - ogólnoświatowe imperium religii fałszywej, a Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) - bestią opisaną w Apokalipsie. Żaden świadek Jehowy nie wie, że organizacja [Towarzystwo] "Strażnica", do której należy, została zarejestrowana w ONZ w 1946 r. [por. E. Osmańczyk, Encyklopedia ONZ, Warszawa 1986, n. 3453].

Często na zebraniach były stawiane pytania: Co to jest ONZ, Babilon Wielki, bestia. I wszyscy słyszeli odpowiedzi pełne wrogości, nienawiści do wszystkiego i wszystkich, co nie należy do organizacji "Strażnica".

Czy można to nazwać głoszeniem dobrej nowiny? W Ewangelii według św. Jana czytamy, że ci, którzy przyjęli Chrystusa, mają prawo stać się dziećmi Bożymi (por. J 1, 12), a nie szarańczą. I jak po kolei przemijają plagi opisane w Apokalipsie, tak też przeminie plaga szarańczy. Plagi te nie sprawiają przyjemności ludziom, ale jeśli taka jest wola Boga, to naszym obowiązkiem jest przed nią się zabezpieczyć. Św. Paweł Apostoł daje wspaniałą radę w Liście do Efezjan, by wierzący w Chrystusa przyodziali się w zbroję Bożą, wzięli na siebie tarczę wiary i miecz Ducha, jakim jest Słowo Boże (por. Ef 6, 13-16). Słowo Boże jest najskuteczniejszą bronią na atak szarańczy. Przekonał się o tym każdy, kto w życiu tę taktykę zastosował. Do tego zachęca nas prorok Izajasz: "Dowiedźcie się z księgi Pana i czytajcie!" (Iz 34, 16). "Przeciwstawiajcie się diabłu, a ucieknie od was" (Jk 4, 7). Świadkowie Jehowy boją się bardzo rozmawiać z ludźmi znającymi Pismo Święte. W takich wypadkach starają się szybko kończyć rozmowę, tłumacząc się brakiem czasu. Ja sam chodziłem do ludzi, bo uważałem się za jednego ze znających "prawdę", ale na szczęście skończyło się to wykluczeniem. Za to chwała Panu, że zerwał pęta niewoli narzucone mi przez Towarzystwo "Strażnica". Teraz dokładam wiele starań, by ostrzegać ludzi przed duchową chorobą, roznoszoną przez domokrążców antychrześcijańskiej organizacji z Brooklynu. Należy pamiętać, że choć rany się zagoją, to jednak blizny pozostaną na zawsze.

Były świadek Jehowy - Kazimierz B., Wąbrzeźno.

fragm. książki "Siewcy kąkolu"