Stanowisko
Strażnicy: Piekła po prostu nie ma, a nauka o nim oparta jest przede wszystkim na tradycji. Nauka o istnieniu piekła jest kłamstwem potrzebnym do straszenia naiwnych ludzi. Człowiek umierając zostaje pozbawiony świadomości i nie egzystuje. Czeka on aż do chwili nastania Końca Świata i ustanowienia raju na ziemi. Wtedy to
ci którzy podobali się Jehowie zmartwychwstaną,
odzyskają na nowo materialne ciała i rozpoczną nowe życie w raju na ziemi. Będą tam żyli wiecznie, raj ten ma być odwożeniem tamtego w którym żyli Adam i Ewa.
Jednak nie wszyscy musza czekać na Armagedon
aby być zbawionymi. Wąska elita świadków tzw.
pomazańcy, stanowiący "malutkie stadko"
(144 tys.) zaraz po swej ziemskiej śmierci
natychmiast zostaje wskrzeszona i
zmartwychwstaje do życia w niebie. Oni to mają
współkrólować z Chrystusem i zarządzać ziemią.
Wszyscy pozostali czekają na Koniec Świata. Dla tych którzy
podczas Armagegonu nie zostali przywróceni do życia w
raju, zapłatą za grzech będzie śmierć i zginą na zawsze. To oznacza jednoznacznie że człowiek nie posiada duszy nieśmiertelnej, a zapłatą za grzech jest tylko śmierć (Rz 6:23), a nie piekło i wieczne męki. Zatem po śmierci nie istnieje kara za grzechy, a śmierć cielesna człowieka kończy możliwość jego grzeszenia. Uczą że nauka o nieśmiertelności duszy nie pochodzi z Biblii, lecz od szatana i jego demonów, i jest powtórzeniem kłamstwa szatana z raju: "Na pewno nie umrzecie!" (Rdz 3:4). Zatem grób lub śmierć jest ostateczną karą jaka może spotkać człowieka za czyny, sprzeczne ze sprawiedliwością Bożą. Twierdzą że w Piśmie Świętym nigdzie nie jest napisane że dusza idzie do piekła na wieczne męki, zaraz po śmierci. Ich zdaniem określenie "męka wieczna" (Mt 25:46) jest wynikiem złego tłumaczenia przez nas greckiego słowa kolasin. Winien być tam zwrot "wieczne odcięcie", od życia wiecznego. Przytaczają fragment Pisma Św. o Sodomie i Gomorze, a w Nim fragment mówiący , o miastach które ponoszą "karę wiecznego ognia" (Jud 7), i usiłują dowieść że dotyczy to mieszkańców tych miast, którzy zostali zniszczeni na wieki. A skoro zostali zniszczeni w ich rozumieniu, ustała ich egzystencja duchowa a tym samym nie ponoszą kary za grzechy.
Nauka o śmiertelności duszy i zaprzeczaniu istnienia piekła, oraz braku kary za grzechy które człowiek popełnił za życia, przeczy oczywistej prawdzie której chrześcijanie bronią od wieków. Jest to bezpośredni dowód ingerencji szatana w
doktrynach którymi posługuje się organizacja. A która podobno służy Bogu. Subtelne działanie szatana nakierowane jest przeciwko człowiekowi, aby
ten nie przejmował się odpowiedzialnością za poczynione zło. A tym samym powierzył swą dusze na wieczne zatracenie. To właśnie docelowy efekt którym zachwyca się i do czego dąży szatan. Nauki które wyznają
ŚJ stoją w sprzeczności nie tylko do chrześcijaństwa, ale i wszystkich religii monoteistycznych. Dlatego też dochodzę do wniosku że ta formacja religijna posiada silne działanie
destrukcyjne. A brak powszechnej wiedzy o niej nie pozwala
szerokiemu społeczeństwu zrozumieć zagrożeń z nią związanych. Poznanie błędnych nauk i praktyk jakie prowadzą
świadkowie, niech pozwoli nam ocenić skalę zagrożenia. Wracając do meritum zagadnienia, Świadkowie Jehowy nie znają nauki biblijnej i nie odróżniają słowa odchłań (gr. hades, hebr. szeol) od piekła (gr. gehenna). Jezus w swej nauce ukazuje hades jako składający się z dwóch miejsc: gehenna dla potępionych (Łk 16:23) i "łono Abrahama" (Łk 16:22) dla sprawiedliwych oczekujących na Jego ofiarę. Biblia również odróżnia piekło od grobu. Dla określenia piekła Pismo Św. używa najczęściej greckiego słowa gehenna (Mt 5:22, 29, 30, 10:28, 18:9, 23:15, 33, Mk 9:43-47, Łk 12:5, Jk 3:6). Dla określenia grobu zaś słów greckich mnema, mnemeion (J 11:17, Mt 8:28, Mk 6:29, Łk 24:2, Dz 2:29, Rz 3:13) lub hebr. terminu gueber (Iz 53:9, Ps 88:6, Job 10:19, 2Krn 34:28). Chrystus nauczając o wiecznej karze piekła, przeciwstawia go wiecznej nagrodzie nieba. Posłużę się porównaniami np."będą cierpieć katusze (...) na wieki wieków" (Ap 20:10), "i będą królować na wieki" Ap 22:5 por. Mt 25:46. Stan piekielny człowieka Pismo Św. ukazuje w wielu obrazach, którymi posłużył się Jezus. Przytoczę przykłady: Męka wieczna (Łk 16:23-28, Mt 25:46 patrz pkt 28.10.); gniew Boży (J 3:36); piec rozpalony (Mt 13:42, 50); piekło ogniste (Mt 5:22); płomień ognia (Syr 21:9); cierpienie (Łk 6:25, 16:24n., Ap 20:10); katusze (Ap 14:10n., 20:10); płacz i zgrzytanie zębów (Mt 8:12, 13:42, 50, 22:13, 24:51, 25:30, Łk 6:25, 13:28); ogień wieczny (Mt 3:12, 7:19, 13:40, 18:8, 25:41, Łk 3:16n., Mk 9:43, 48); "trawiący" robak nie ginący (Mk 9:48, Syr 7:17, Jdt 16:17); rdza (Jk 5:3); ciemności (Mt 22:13, 25:30, Jud 13); ciemne lochy (2P 2:4, Łk 8:31); jezioro ogniste (Ap 19:20, 20:10, 14n., 21:8); jezioro siarki (Ap 20:10); miejsce na zewnątrz (Mt 8:12, 22:13, 25:30, Ap 3:12); mrok (2P 2:17); Tartar (2P 2:4); zagłada (Flp 1:28, 3:19, 1Tes 5:3); druga śmierć (Ap 2:11, 20:6, 20:14, 21:8). Stan śmierci duchowej czy jak to mawiają grób, oznaczał
by tym samym brak wiecznej kary za grzechy. Dlatego dla człowieka złego,
ateisty, który nie spodziewał się niczego więcej niż kresu życia i
grobu, stan grobu byłby dla niego nagrodą i odpoczynkiem po życiu wypełnionym grzechem i walką z przykazaniami danymi od Boga. Takie postawienie sprawy jest efektem zwodniczego wpływu szatana, który dąży do stanu w którym człowiek oderwany od Boga, realnie nie widzi następstw związanych jakie pociąga za sobą grzech. Skoro nie grozi mi kara to wolno mi wszystko, a skoro tak to najlepiej nie liczyć się z nikim i patrzeć tylko i wyłącznie na własne dobro. Stan ten prowadzi do zachwiania systemu wartości, i do stopniowego nakręcania się spirali zła. W konsekwencji doprowadza do stanu w którym człowiek przyzwala na coraz to większe przekroczenia norm społecznych i moralnych. Odrzucając piekło wprowadzili naukę o braku zmartwychwstania dla tych, którzy nie myślą tak jak chce Strażnica.
A przecież Chrystus umarł za grzechy
wszystkich ludzi, by zbawić każdego człowieka.
Karą za grzechy byłby niebyt (brak zmartwychwstania),
tak uczą ŚJ. Mt 26:24 mówi, że kara oczekująca na złych jest większa od niebytu, "Byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził". Stan grobu nazywają gehenną i w różnych latach ze zmiennym nasileniem straszyli nim ŚJ. Za przykład posłużyli im
do tego mieszkańcy Sodomy i Gomory, i związany z nimi tekst Mt 11:24. Raz uczono, że ludzie ci zmartwychwstaną, innym razem, że nie. Odnośnie kary jaka nawiedziła Sodomę i Gomorę, to jest tam mowa o "karze wiecznego ognia" skierowanej konkretnie na te dwa miasta (Jud 7), a nie
jak uczą ŚJ na ich mieszkańców. Po za tym jest tam napisane że miasta te są wrzucone do jakby "ognistego jeziora gorejącego siarką" (por. Ap 19:20) tzn. Morza Martwego, które swą solą trawi ciągle zatopione miasta. Unosząca się siarka, dym i gorące źródła dopełniają reszty, w grę wchodzi też lawa wulkaniczna, która była narzędziem Bożego gniewu. Zatem posiłkowanie się tym cytatem akcentując iż mieszkańcy ci popadli w niebyt ma na celu
podpiercie własnych doktryn. Twierdzenie że śmierć nie pociąga za sobą kary piekła, wynika z interpretacji Biblii na własny użytek.
Przytoczę jeszcze jeden cytat, który wprost mówi
o karze i piekle: Mk9,41... "Kto wam poda kubek wody do picia, dlatego że należycie do Chrystusa, zaprawdę, powiadam wam, nie utraci swojej nagrody. Kto by się stał powodem grzechu dla jednego z tych małych, którzy wierzą, temu byłoby lepiej uwiązać kamień młyński u szyi i wrzucić go w morze. Jeśli twoja ręka jest dla ciebie powodem grzechu, odetnij ją; lepiej jest dla ciebie ułomnym wejść do życia wiecznego, niż z dwiema rękami pójść do piekła w ogień nieugaszony. I jeśli twoja noga jest dla ciebie powodem grzechu, odetnij ją; lepiej jest dla ciebie, chromym wejść do życia, niż z dwiema nogami być wrzuconym do piekła. Jeśli twoje oko jest dla ciebie powodem grzechu, wyłup je; lepiej jest dla ciebie jednookim wejść do królestwa Bożego, niż z dwojgiem oczu być wrzuconym do piekła, gdzie robak ich nie umiera i ogień nie gaśnie."
Na koniec chce dodać pewną myśl powstałą na podstawie moich obserwacji, i dotyczącą ogółu, nie tylko ŚJ. Wielu ludzi na wokół mas postępuje tak jakoby piekła nie było, i nie myślą o tym że kiedyś zostaną za swe czyny osądzeni przez Boga. Może nawet tak jak ŚJ nie wierzą w istnienie piekła. Ale wielu może spotkać przykre zaskoczenie kiedy się w nim znajdą, i wtedy nie będą mieli wątpliwości czy ono faktycznie jest czy go w istocie nie ma.
Fish