Stanowisko Strażnicy: Uczą, że Jezus nie umarł na krzyżu, lecz na pionowym palu: "przybito Go do wielkiego pala, czyli pnia lub słupa". Twierdzą, że dla starożytnego poety Homera słowo greckie stauros (tłumaczone w Biblii jako krzyż) oznaczało "zwykły słup lub pal, czyli pojedynczą sztukę drewna" Argumentują: "Jak można okazywać szacunek krzyżowi, który był narzędziem zbrodni?" Dodają, nikt nie zawiesza sobie na ścianie stryczka, krzesła elektrycznego czy karabinu, którym zabita została jego rodzina czy przyjaciel. Dlatego twierdzą że "Narzędzie, na którym Jezus zawisł i skonał, z pewnością nie zasługuje na bałwochwalczą cześć, raczej Ono powinno budzić odrazę" Co zatem należy zrobić z przedmiotami kultu bałwochwalczego do których zalicza m/i. krzyż? Wyjaśniają zatem co robią z takimi przedmiotami ci którzy odeszli od Kościoła przyłączyli się do Organizacji: "Figurki i krzyże z gipsu lub drzewa połupali na kawałki lub wyrzucili" Robią tak by one już nigdy nie były obiektami kultu. Nauczają też, opierając się na cytacie: "Jezusa, którego straciliście zawiesiwszy na drzewie" (Dz 5:30 por. 10:39, 13:29, 1P 2:24, Ga 3:13), że to jest to wystarczający argument aby uznać, że Pan umarł na palu. Oznacza to zatem, że drzewo to pal. Pogański znak krzyża nie mógł pojawić się w Biblii. Pytają: czemu nie zachowały się świadectwa z I wieku potwierdzające posiadanie przez chrześcijan krzyżyków? Według nich istnieją dowody na to iż podobno są "liczne wypowiedzi dawnych ojców kościoła" które potwierdzają (nie wymieniają żadnej osoby), że "Jezus umarł na zwykłym palu egzekucyjnym" Cytat z publikacji ŚJ: "Jezus nie zginął na krzyżu, lecz na palu. Greckie słowo przetłumaczone w wielu przekładach Biblii na „krzyż” oznacza po prostu pojedynczą drewnianą belkę. Symbol krzyża jak mówią wywodzi się ze starożytnych religii fałszywych. Pierwsi chrześcijanie nie używali krzyża ani go nie czcili. Czy wobec tego byłoby słuszne posługiwać się Nim w modlitwie do wielbienia Boga? (5 Mojżeszowa 7:26; 1 Koryntian 10:14)." Na koniec chcę przytoczyć fragment przekładu Biblii Tysiąclecia, i porównać ją z przekładem Nowego Świata:
J 19.6 Gdy Go ujrzeli arcykapłani i słudzy, zawołali: Ukrzyżuj! Ukrzyżuj! Rzekł do nich Piłat: Weźcie Go i sami ukrzyżujcie! Ja bowiem nie znajduję w Nim winy.
A oto dla porównania przekład Nowego Świata:
J 19.6 Kiedy jednak ujrzeli go naczelni kapłani i urzędnicy, zawołali, mówiąc: „Na pal z nim! Na pal z nim!” Piłat rzekł do nich: „Wy go weźcie i zawieście na palu, bo ja nie znajduję w nim żadnej winy”. 

 

Jezus umarł ma krzyżu, dowodzą tego wszelkie pisma pochodzące z tamtych czasów. Na ich pytanie "jak można okazywać szacunek krzyżowi, który był narzędziem zbrodni?", trzeba odpowiedzieć że dzięki krzyżowi i zbawczej męce Jezusa człowiek dostąpił łaski zbawienia i odkupienia grzechów ludzkości. Krzyż stał się narzędziem zbrodni, ale był też przedmiotem, przez który wszyscy zostaliśmy odkupieni. Na jakiej podstawie twierdzą że krzyż to pogański znak, a pal zaś nim nie był. Biblia nigdzie nie nazywa krzyża pogańskim znakiem, zaś pale i słupy tak nazywa. Czym były stelle i aszery jak nie pniami, palami i słupami, kultywowanymi przez pogan. Tak więc jest to niczym innym jak odwracanie kota ogonem. Do roku 1935r. słusznie twierdzili iż Chrystus umarł na na krzyżu. Nosili nawet w tym czasie emblematy krzyża z koroną np. w klapach marynarek. Później pod wpływem nowych okoliczności które to miały na celu wywołać wrogość do wszystkiego co katolickie,   zmienili wówczas krzyż na pal. 

     

Te trzy fotografie pochodzą z książki Justusa Lipsiusa "De Cruce Libri Tres". W jego książce znajdują się jeszcze inne, podobne fotografie, przedstawiające różne sposoby krzyżowania w czasach rzymskich. Autor nie miał jednak wątpliwości co do sposobu ukrzyżowania Jezusa. Na stronie 46-tej stwierdza on: "Na krzyżu Pana były 4 kawałki drewna, belka pionowa, pozioma, kawałek drewna pod stopy i napis umieszczony u góry". Opisowi temu najbardziej odpowiadają fotografie nr 1 i 2. Lipsius dalej wyjaśnia: "Kiedy człowiek, z rękoma rozłożonym, wielbi Boga, przypomina krzyż". Podobnie jak Lipsius o sposobie ukrzyżowania Jezusa myśleli i pisali Ojcowie Kościoła. Św. Ireneusz (zm. ok. 200) twierdził, że krzyż Jezusa posiadał 5 końców: 2 pionowe, 2 poziome i piąty podtrzymujący ofiarę. Apostoł J 19:19 mówi, że napis "Jezus Nazarejczyk Król Żydowski" był umieszczony nad krzyżem, czyli nad skrzyżowaniem belek i bezpośrednio nad głową Pana, a nie nad palem (w powietrzu?), jak potrafią sugerować ŚJ. Tłumaczenie "nad krzyżem" zawiera większość przekładów Pisma Św. na jęz. pol., w tym i stare, których nie można posądzić o tendencyjność, bo istniały wcześniej nim powstali ŚJ. Zwróćmy uwagę, na sugestie Świadków Jehowy co do ukrzyżowania Jezusa na palu, z obiema rękami przebitymi jednym gwoździem rys 3. Św. Tomasz mówi jednak o śladzie gwoździ, a nie gwoździa na rękach. "Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ(...) nie uwierzę." (J 20:25) Ślady gwoździ mogły powstać tylko w wypadku rozpostartych rąk na poziomej belce krzyża. I jeszcze jeden cytat "A nad głową Jego umieścili napisał  z podaniem Jego winy: To jest Jezus, Król żydowski."(27,37) Jak wynika z tego cytatu ewangelista nie napisał że napis ten znajdował się nad przybitymi rękami do pala, lecz bezpośrednio nad głową. To dowodzi iż ręce Jezusa musiały być rozpostarte na krzyżu. Znakiem krzyża posługiwali się pierwsi chrześcijanie, czego dowodzą m/i liczne wykopaliska archeologiczne. Zdjęcie po prawej pochodzi z początku naszej ery, przedstawia pieczęć przedstawiająca ukrzyżowanego Chrystusa wraz z jego uczniami. Jednak dla podparcia własnych racji Strażnica szuka wszelkich sposobności na zacieranie faktów. Czy zatem dla starożytnego poety Homera słowo stauros oznaczało "zwykły słup lub pal, czyli pojedynczą sztukę drewna" jak usiłują twierdzić Świadkowie? Jest to teoria niczym nie poparta. Ciekawe czemu szukają odpowiedzi na biblijne tematy w tradycji pogańskiej, a nie w żydowskiej czy chrześcijańskiej. Grecki przekład ST  tzw. Septuaginta z przełomu III i II w. przed Chr. wymienia często określenie "słup", lecz nigdy nie stosuje tego określenia w stosunku do krzyża (stauros) lecz określa je jako stylon lub stylos. Oto przykłady: "Słupy z drzewa akacji" (Wj 26:32, 37, 36:36, 38, 38:10n.), "Słup obłoku" (Wj 13:21), "Słup ognia" (Wj 14:24), "Słupy niebieskie" (Job 26:11), "Słupy dymne" Jl 3:3. Widać więc, że SJ mylą tutaj pojęcia stylos z stauros. Zatem bez wątpienia stauros oznacza krzyż. Świadkowie powołują się też na Homera który pisał w VIII w. przed Chr. i używał słowa stauros. Trzeba zaznaczyć że język grecki ulegał znacznej zmianie do czasu spisania Septuaginty (III/IIw. przed Chr.). Przykładem jest określenie słupów. Biblia używa słowa stylos, a pięć wieków wcześniej Homer pisząc o słupach użył określenia stauros. Ale i Septuaginta ukazuje (choć bez słowa stauros), że krzyż składał się z dwóch belek. Np. Joz 8:29 (LXX) zawiera greckie określenie xylu didymu, co oznacza drzewo podwójne. Walka Świadków Jehowy z krzyżem nie jest niczym dziwnym. Już św. Paweł pisał w Liście do Filipian: "wielu bowiem postępuje jak wrogowie krzyża chrystusowego, o których mówiłem, a teraz mówię z płaczem" (Flp 3:18) Okazując szacunek krzyżowi, uświadamiamy sobie miłość Boga do ludzi, bo przez zbawczą mękę Chrystusa każdy człowiek został odkupiony z grzechu pierworodnego, i dzięki temu może być zbawiony. 

                                                                                        Fish